Polacy po pewnym czasie pracy w Szwecji zazwyczaj decydują się sprowadzić do tego kraju swoją rodzinę i na nowo układać sobie życie. Za takim rozwiązaniem przemawiają względy ekonomiczne oraz stałość zatrudnienia. Nie bez znaczenia są lepsze warunki pracy i większe niż w Polsce zasiłki rodzinne. Szwecja to państwo, w którym szanowane są prawa mniejszości narodowych w zakresie posługiwania się swoim językiem i wychowania dzieci zgodnie ze swoją kulturą. Wobec uczniów, którzy w codziennych kontaktach z rodziną posługują się innym językiem i w których przynajmniej jedno z rodziców porozumiewa się w innym języku, szkoły podstawowe mają obowiązek stworzenia warunków sprzyjających zachowaniu i rozwijaniu języka ojczystego dzieci oraz wzmocnieniu ich tożsamości narodowej. Uchwalono odpowiednie akty prawne regulujące różne formy nauki języków ojczystych dla dzieci cudzoziemców. Uczeń może wybrać swój język ojczysty jako język dodatkowy. Obowiązkowo uczy się języka szwedzkiego. Uczeń może uczestniczyć w lekcjach swojego języka ojczystego o ile są organizowane w danej szkole lub uczyć się swojego narodowego języka w ramach zajęć pozalekcyjnych. W niektórych szkołach organizowane jest dwujęzyczne nauczanie. Rodzice zainteresowani nauką języka ojczystego w szwedzkiej szkole do dyrektora lub wychowawcy klasy podanie. Język ojczysty ucznia w gimnazjum i szkole średniej jest przedmiotem z własnym programem nauczania i własnym systemem oceniania. Traktowany jest na równi z innymi przedmiotami.